گرمازدگی و راه های درمان آن

گرمازدگی


به هم خوردن تعادل در مکانیسم های تنظیمی گرمای بدن ، گرمازدگی نامیده می شود . تولید گرما در بدن بعلت افزایش شدید حرارت محیط و ناتوانی در دفع حرارت ایجاد شده و به این ترتیب باعث گرمازدگی می شود .

گرمازدگی به دو دسته تقسیم می شود :

الف) کلاسیک یا non exertional

ب) فعالیتی یا exertional

فرم کلاسیک بیشتر در سنین بالا و در بیماران قلبی عروقی ، بیماریهای مزمن ، بیماریهای روانی ، معلولان ، افراد چاق ، افرادی که به هر دلیل دچار کاهش آب بدن شده اند ، افراد الکلی و استفاده کنندگان از بعضی داروها ( آرامبخش و خواب آور ، آنتی کولینرژیک ، آنتی هیستامین و داورهای مدر ) پس از چند روز تماس با هوای گرم که امکان تهویه مناسب محیط هم نباشد اتفاق می افتد.

فرم فعالیتی در سنین پائین تر و به دنبال فعالیتها و ورزشهای سنگین در آب و هوای گرم ( مانند کسانی که مسافت زیادی می دوند ، بازیکنان فوتبال ) و در شرایط کمبود آب بدن ( دهیدراتاسیون ) اتفاق می افتد .

بطور کلی گرمازدگی در بالای ۵۰ سال و بیشتر در فصول گرم و مرطوب اتفاق می افتد که دمای مرکزی بدن به بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد می رسد .

علائم :

فرد گرمازده اغلب خسته و گیج می شود و ممکن است دچار برخی علائم از قبیل سردرد ، گرفتگی عضلات ، پوست خشک و داغ ، تهوع یا استفراغ ، سنکوپ ، تشنج ، اختلالات ریتم قلب ، اختلال تکلم ، افت فشار خون ( به دلیل دهیدراسیون و اتساع عروق محیطی ) ، رنگ پریدگی ، نبض ضعیف ، هذیان ، کاهش حجم ادرار و در موارد پیشرفته عدم هوشیاری شود که در صورت عدم رسیدگی به بیمار می تواند کشنده باشد .

عوارض : در صورت عدم تشخیص یا انجام ندادن مراقبت های لازم ، احتمال بروز عوارض و حتی مرگ و میر در این افراد بالاست . وقتی که دمای مرکزی بدن از ۴۱ درجه سانتیگراد بالاتر می رود و در مواردی که گرمازدگی شدید است ، علیرغم انجام اقدامات تشخیصی و درمانی به دلیل شدت صدمات بافتی و عوارضی مانند : نارسایی کلیه ، مشکلات تنفسی ، عوارض مغزی ، عوارض قلبی - عروقی ، شوک و اختلالات انعقادی ، عوارض کبدی و گوارشی و اختلالات الکترولیتی مرگ و میر روی می دهد .

اقدامات اولیه :

·         جهت کمک به فردی که دچار گرمازدگی شده است ،‌ باید وی را به مکانی خنک مثل زیرسایه بان یا اتاق برده ، لباس های وی را از بدن خارج نمود .

·         بیمار باید استراحت کرده ودر صورت لزوم از پنکه برای خنک کردن او استفاده شود . به هنگام ضرورت باید از اکسیژن استفاده شود و سریعاً به پزشک مراجعه شود . تجویز سرم وریدی برای رفع دهیدراتاسیون و اختلالات الکترولیتی به وجود آمده لازم است .

·         در موارد شدید بیمار را باید در بیمارستان بستری کرد .

·         استحمام با آب سرد ممکن است سبب شوک و مرگ بیمارشود ، لذا بهتر است با آبی که ۲ تا ۳ درجه خنک تر از دمای بدن بیمار باشد بیمار را خنک کرد تا وقتی که دمای بدن او به ۳۹ درجه سانتیگراد برسد .

·         برای خنک کردن فرد گرمازده یک ملحقه نازک مرطوب روی بدن وی کشیده و هر چند دقیقه یکبار ملحفه را مرطوب کرده تا بتدریج بدنش خنک شود . باید به بیمار مایعات خنک خورانده شود تا دمای بدن وی به حدود دمای طبیعی برسد . مرطوب کردن محلفه و بدن را باید ادامه داد و پس از انجام کمک های اولیه باید فرد مصدوم را به مرکز فوریت های پزشکی رساند .

راههای پیشگیری از گرمازدگی :

1- از پوشیدن لباسهای ضخیم و غیرقابل نفود در فصول گرما که مانع تبخیر عرق و دفع گرما می شود ، خودداری کرد .

2- هنگام فعالیت شدید بدنی به قدر کافی مایعات نوشید .

3- بطور کلی ، باید از فعالیت شدید در آب و هوای گرم و به ویژه مرطوب اجتناب کرد . اگر هوا گرم و خشک باشد و تهویه کافی هم وجود داشته باشد بهتر از هوای گرم و مرطوب می باشد. در صورت اجبار برای فعالیت بدنی در مناطق گرم و مرطوب ، فعالیت بدنی را به تدریج طی ۳ تا ۴ هفته جهت عادت کردن بدن به گرما ، افزایش دهید .

4- در فعالیت های ورزشی گروهی ، گرمازده شدن یکی از افراد به معنای در خطر بودن دیگران است و باید اقدامات احتیاطی را برای بقیه افراد در نظر داشت .

5- بیماریهای همراه و زمینه ساز گرمازدگی باید درمان شوند تا آستانه تحمل فرد بالا برود .

6- داروهائی که فرد را مستعد گرمازدگی می کند باید با نظر پزشک معالج با داروهای دیگری جایگزین شود یا به طرز مناسب از آنها استفاده شود .

 


منبع: پایگاه اینترنتی امدادگران ایران

زخم ها و راه های درمان

با درود فراوان خدمت دوستان و همراهان گرامی.

از اونجایی که زخمی شدن به انواع مختلف در حین دوچرخه سواری برای دوچرخه سواران میتونه پیش بیاد، به همین جهت تصمیم گرفتم مطلبی با این موضوع و راه های درمانش براتون آپ کنم. امیدوارم که مورد توجه قرار بگیره.


انواع زخم:


زخم ها نیز مانند خونریزی ها به دو دسته تقسیم می شوند :

1- زخم بسته: در اثرجراحات زیر جلدی ایجاد می شود ولی پوست پاره نشده و هیچ خونی مشاهده نمی گردد.

2-زخم باز: به جراحتی در پوست گفته می شود که موجب خونریزی خارجی می گردد.

زخم باز شش نوع دارد:

1- خراشیدگی: ازکشیده شدن پوست بر روی یک سطح خشن ایجاد شده و عموماً منجر به عفونت و خونریزی پوست می گردد. در این نوع زخم به دلیل آسیب دیدن نوک اعصاب، مصدوم درد شدیدی را حس می کند .

2- بریدگی ها: به زخم هایی که دارای لبه ی صاف بوده و در اثر برخورد با اجسام تیز و برنده (چاقو، تیغ یا شیشه ) ایجاد می شود. این نوع زخم شایع ترین نوع زخم باز است. دراین حالت معمولاً علاوه بر پوست، بافت های زیر آن نیز دچار صدمه می شود.

3- پاره شدگی: به زخم هایی که در اثر برخورد اجسام کند ایجاد شده و دارای لبه های کنگره کنگره و پاره شده می باشد که به اصطلاح "پارگی" اطلاق می گردد.

4- سوراخ شدگی: زخم کوچکی است که در اثر فرورفتن اجسام بلند و نوک تیز (خنجر، میخ، درفش و پیچ گوشتی) در پوست ایجاد شده و علیرغم ظاهر خوش خیم و کوچک به دلیل آسیب دیدن بافت های عمقی مثل اعصاب و عروق و خطر بالای عفونت احتیاج به مراقبت خاص و معاینه توسط پزشک دارد.

5- کنده شدگی: دراین حالت معمولاًقسمت آسیب دیده ی پوست وبافت های زیرآن براثر صدمه ی وارده از محل اصلی خود جدا شده ویا توسط قطعه ای از پوست به محل خود متصل می باشد .

6- قطع عضو : گاهی شدت آسیب وارده به بدن تا حدی زیاد است که منجر به قطع عضو می شود. معمولاً پس از قطع شدن یک عضو خونریزی شدیدی از آن محل رخ می دهد که ممکن است باعث از دست رفتن مقدار زیادی خون از بدن و حتی مرگ مصدوم گردد.

در این موارد تلاش برای مهار خونریزی از مهم ترین وظایف امدادگر است.

اقدامات لازم جهت حفظ و نگهداری عضو قطع شده :

1- عضو قطع شده را در بین یک گاز استریل (یا هر پوشش تمیز در دسترس دیگر) بپیچید و آن را با سرم شستشو 0/9 خیس کنید.


2- عضو در داخل گاز را، داخل کیسه ی فریزر قرار داده و سر آن را گره بزنید.

3- کیسه فریزر را در یک کیسه ی بزرگ تر حاوی یخ قرار داده و سر آن را محکم ببندید.

4- عضو قطع شده را همراه مصدوم به بیمارستان انتقال دهید.

باقی ماندن جسم خارجی در بدن:

گاهی یک جسم خارجی مثل گلوله، میله، مفتول، چاقو و ...، در داخل زخم باقی می ماند. در چنین مواقعی به هیچ وجه اقدام به خارج کردن جسم خارجی نمی کنیم و فقط با انجام یک پانسمان مناسب جسم را کاملاً در محل خود ثابت (فیکس) می نماییم.

خون دماغ:

خون دماغ نسبتاً شایع بوده و بر اثر مواردی چون دست کاری بینی، ضربه، افزایش فشارخون و...، ایجاد می گردد. برای کنترل خون دماغ، مصدوم را درحالت نشسته و به صورتی که سر وی کمی به جلو خم شده باشد قرار دهید .

درصورتی که مشکوک به شکستگی بینی نیستید پره های بینی را بین دو انگشت شست و اشاره گرفته و محکم فشار دهید.

این کار را باید به طور مداوم و برای حدود 5 الی 8 دقیقه و حتی گاهی بیشتر نیز ادامه دهید. دراغلب موارد این روش باعث کنترل خونریزی خواهد شد. به بیمار توصیه کنید تا پس ازکنترل خونریزی ازدستکاری بینی یا فین کردن شدید و با فشارخودداری کرده و درصورت لزوم به پزشک مراجعه کند.

نکته !!

الف) از خم کردن سر مصدوم به عقب خودداری کنید، چون این کار باعث میشود تا خون از پشت بینی به سمت حلق مصدوم جریان یافته و سپس وارد راه های هوایی یا معده وی گردد.

ب) درصورت شک به شکستگی بینی، تنها یک گاز استریل بر روی بینی قرار داده و مصدوم را به مراکز درمانی منتقل کنید. دراین حالت از اعمال فشار بر روی پره های بینی خودداری کنید.


منبع: انجمن دوچرخه سواری bike20.ir

ضربان سنج قلب (Heart Rate Monitor)

ضربان سنج قلب (Heart Rate Monitor):

به جز داشتن یک دوچرخه خوب، داشتن یک H.R.M نیز به شما توصیه می شه. چرا؟
برای اینکه با داشتن یک ضربان سنج به قلب فشار نمیاد و عضلات چنگ نمیشه و می تونید وزن خودتون رو هم کاهش بدید (چرا که یک کیلو وزن کمتر یعنی یک کیلو بار کمتر به همراه کشیدن) و در کل در محدوده تعیین شده که در زیر آورده شده کمتر خسته شده و لذت بیشتری می برید.

هر فرد، حداکثر ضربان قلبی داره که در تمرینها نباید میزان ضربان فرد از آن حد بالاتر بره. برای بدست آوردن حداکثر ضربان قلب از فرمول زیر استفاده کنید:

حداکثر ضربان قلب مردان: (4 + 0.11 * وزن شخص ) - نصف سن - 210

حداکثر ضربان قلب زنـان: ( 0.11 * وزن شخص ) - نصف سن - 210

محدوده های ضربانی (Heart Rate Zones):

بدن شما در محدوده های زیر،  ATP (آدنوزین تری فسفات) را با سرعتهای مختلف به عضلات شما می رسونه.

محدوده 50% تا 65%: این محدوده مناسب افراد تازه کار بوده و با قرار داشتن در این محدوده فرد خسته نمی شه و بدن برای تامین انرژی عضلات، چربی می سوزونه و بهترین محدوده برای کاهش وزن می باشد. اگر می بینید که با تمرینات سخت و ضربان بالا، کاهش وزن ندارید، فشار تمرین رو کاهش بدید. مثلا در پیاده روی، قدم زدن تند بهتر از دویدن،باعث کاهش وزن میشه.

محدوده 65% تا 80%: محدوده هوازی است و بدن شما هم چربی و هم کربوهیدرات (قند) می سوزونه و بیشتر زمان دوچرخه سواری در این محدوده قرار داره.

محدوده بالای 80%: محدوده بی هوازی است. به این معنی که ریه شما قادر نیست اکسیژن کافی را به عضلات شما برسونه و بدن شما در فرآیند تولید انرژی، اسید لاکتیک می سازه که احساس سوزش در عضلات رو به فرد میده و بیش از چند دقیقه نمی توان در این وضیعت دوام آورد. چرا که عضلات شما پر از اسید لاکتیک شده و ناگهان عضلات شما می گیره. البته با تمرین میشه میزان تحمل بدن را به این حالت بالا برد و فرد میتونه در مسابقات بهتر دوام بیاره با توجه به اینکه استرس مسابقه یا پائین بودن سر به خودی خود ضربان قلب رو بالا می برند.

ضربان سنجها دارای مدلهای مختلفی هستند. در ظاهر یک ساعت مچی است که برخی از آنها از همان مچ دست ضربان رو می گیرن ولی برای دقیق تر بودن یک فرستنده به نیز به دور سینه بسته میشه که هم دقیق تره و هم میشه ساعت مچی رو به فرمان ببندید تا جلو چشمتون باشه و کنترل بهتری داشته باشید. این ضربان سنجها قابلیت ثبت حداکثر و میانگین ضربان و کالری مصرف شده یک برنامه تمرینی رو دارند و برخی هم ارتفاع سنج یا دور پا را اندازه میگیرن که بسته به امکانات، از 4 کاره تا 16 کاره و بیشتر رو دارا می باشند . این کارائی ها سبب تغییر قیمت میشه . مدلهای مشهور polar یا sigma sport یا cateye هستند. البته مدلهای چینی و تایوانی هم هستند که قیمت پائین تری دارند .

منبع: تاپیک دوچرخه سایت www.tt.tuningtalk.com

سایکل توریسم یا سفر با دوچرخه

"سایکل توریسم یا سفر با دوچرخه" چیست؟

سایکل توریسم یا سفر با دوچرخه عبارت است از دوچرخه سواری برای روزها، هفته ها، ماه ها و حتی سالها که در نهایت شما در سراسر شهرها، استان ها و کشورها نسبت به توان و استقامتتان و بدون استفاده از نیروهای کمکی موتوری سفر میکنید.

به طور نمونه سفر با دوچرخه می تونه یک شب طول بکشه یا در یک سفر چند روزه شما می تونید لوازم، غذا و لباس هاتون رو بوسیله یک اتومبیل حمل کنید تا در نقاط معین شده تو مسیر در اختیار شما قرار بگیره.

شما می تونید به تنهایی یا بطور گروهی لباس های ضروری، تجهیزات، غذا و ابزار رو بر روی دوچرخه خود حمل کنید.


4 نوع اصلی سفر با دوچرخه


راه های بسیاری برای سفر با دوچرخه وجود داره ولی در کل به 4 گروه اصلی تقسیم می شوند:


1- سفر یک روزه طولانی


این نوع سفر در واقع سفر با دوچرخه به حساب نمیاد ولی یک روز کامل دوچرخه سواری کردنه. دو راه میشه برای این نوع سفر به حساب آورد:

خیلی ساده سوار دوچرخه تون بشید و شروع به حرکت کنید به طوریکه 24 ساعت یا کمتر طول بکشه. این شاید کمی بیشتر از زمانی باشه که نزدیک خونه تون دوچرخه سواری می کنید یا می تونید به کمک اتومبیل دوچرخه رو به مسافت دورتری ببرید و از اونجا با دوچرخه برگردید!

راه دیگه  که شما می تونید سفر با دوچرخه به حساب بیارید اینه که سازمانی یا نهادی، گروهی از دوچرخه سواران رو در محل مشخصی جمع بکنه و افراد با دوچرخه شون مسافتی رو در طی روز رکاب بزنند. معمولا مسافت این نوع در محدوده 100 الی 160 کیلومتر و در مدت زمان 24 ساعت میگذره و بعضی مواقع شما با پرداخت هزینه ای می تونید عضو این نوع گروه ها بشید.


2- سفر حمایت شده


این نوع، تورهایی هستند که بار شما (غذا، لباس، تجهیزات شب مانی و ...) به کمک وسیله ای به نقاط مختلفی که در مسیر مشخص کردید حمل بشه و شما فقط دوچرخه خالی رو برونید!

بعضی از این تورهای حمایت شده نیازمند پرداخت هزینه از سوی شما به فرد مورد نظره و اون شخص با اتومبیل شخصی یا اتوبوس یا ... لوازم شما رو به نقاط مشخص شده ببره و شما هم با دوچرخه حرکت کنید و به اون نقاط برسید. گاهی هم یکی دونفر از افراد گروه با وسیله ای لوازم گروه رو می برن و بقیه گروه با دوچرخه به محل مورد نظر حرکت می کنن.

مزیت این نوع سفر اینه که شما مجبور نیستید تمام وسایل و لوازم رو بر روی دوچرخه تون حمل کنید.  به راحتی بر دوچرخه تون سوار میشید و با سبک بالی و آسودگی رکاب می زنید و از مناظر لذت می برید!

 گاهی هم می تونید بپرید داخل وسیله حامل لوازم و لحظه ای دوچرخه سواری رو کنار بذارید!


3- سفر کارت بانکی!


این نوع سفر که گاهی سفر سبک نیز گفته میشه زمانیه که شما سوار دوچرخه تون بشید و هیچ لوازم و وسایلی همراهتون نباشه به جز لباس هاتون و یک کارت بانکی پر از پول! برای خرید وسایل مورد نیاز در مسیر.

به جای حمل چادر و کیسه خواب و ... برای شب مانی به هتل برید! یا به جای پختن غذای خودتون در طول مسیر راحت به رستوران برید، غذا بخرید و نوش جان کنید! البته این نوع سفر بیش از یک هفته طول نمیکشه و هیچ کس بجز خودتون زحمت حمایت از این نوع سفر رو نمیکشه!


4- سفر خودحمایتی


یعنی خودتون همه لوازم و وسایلی رو که برای حفظ بقا لازم دارید بر روی دوچرخه تون حمل کنید از قبیل: غذا، لباس، چادر، اجاق پخت و پز سفری و ...!

در این نوع سفر شما معمولا یا تنها هستید یا به همراه 1 الی 2 نفر از دوستان یا کسانی که علاقه به سفر با دوچرخه دارن. این نوع سفر امروزه از مشهورترین نوع سفر با دوچرخه به حساب میاد و ممکنه شما این اسم ها رو هم بشنوید: "سفر سنتی با دوچرخه" یا "سفر با دوچرخه با بار کامل".

وسایل لازم برای سفر با دوچرخه

با سلام خدمت دوستان خوبم

امیدورام که سیزده تون به خوبی و خوشی به در شده باشه!

بنابه درخواست های مکرر دوستان دوچرخه سوار وسایل و لوازم لازم برای سفر با دوچرخه رو ترجمه کردم که شامل لوازم مربوط به سفر، لوازم شخصی، لوازم کمپینگ و لوازم تعمیر هستش که امیدوارم مورد قبولتون واقع بشه.

با امید به روزی که دوچرخه به عنوان تنها وسیله بدون آلایندگی در ایران فراگیر بشه.

 

وسایل لازم برای سفر با دوچرخه برای یک نفر

1 خورجین دوطرفی پشت

1 خورجین دو طرفی جلو

1 کیف قابل حمل روی فرمان

1 کیف قابل حمل روی ترک بند

1 کرونومتر

1 صندلی فنردار قدیمی دوچرخه های 28!

 

لوازم شخصی

2 شورت دوچرخه سواری برای هر نفر

2 پیراهن دوچرخه سواری از جنس Coolmax برای هر نفر

3 جوراب دوچرخه سواری برای هر نفر

1 جفت کفش دوچرخه سواری

1 کلاه دوچرخه سواری

1 پوشش Gore-tex برای کلاه ایمنی

1 شلوار کشی ساق بلند

1 پیراهن ضد آب

1 بادگیر

1 جفت دستکش دوچرخه سواری

1 عینک دوچرخه سواری

1 شلوار دو کاره

1 تی شرت آستین کوتاه

3 دستمال دستی

زیرپوش

لباس شنا

لوازم نظافت (خمیردندان، مسواک، شامپو، خوشبوکننده، ریش تراش، صابون و ...)

1 حوله سبک متوسط

1 سوشرت

1 کاپشن سبک وزن

ساعت

 

لوازم تعمیر و نگهداری دوچرخه

تیوب یدکی

لوازم پنچرگیری

جعبه لوازم شامل: ( آچار پره، آچار جدا کردن تایر از طوقه، آچار زنجیر، آچار پیچ گوشتی، آچار آلن شماره های: 2-3-4-5، آچار پیچ شماره های: 8-9-10)

آچار پیچ گوشتی چند سر (همه کاره)

تلمبه فشار قوی

یک بطری پلاستیکی کوچک روغن عمومی

1 تایر یدکی نرم تا شده

2 سیم دنده و ترمز یدکی

پره چرخ یدکی

 

دیگر وسایل قابل حمل

2 قمقمه آب

نقشه و کیسه ضد آب آن

دوربین عکاسی و فیلم

دوربین دوچشمی کوچک

جعبه لوازم خیاطی کوچک

دفتر یادداشت و خودکار

کارت شناسایی، پاسپورت( برای سفر خارج از کشور)، دفترچه درمانی، کارت بانکی

کیسه های ضد آب

گوش گیر (برای خواب در اماکن پرسروصدا)

2 قفل و کابل دوچرخه

1 جعبه کمکهای اولیه

کرم ضد آفتاب

حشره کش

رادیو جیبی مینیاتوری

مقداری پودر لباس شویی

کاور ضد آب بزرگ دوچرخه

موبایل و GPS

 

لوازم کمپینگ

چادر

کیسه خواب

تویه کتانی کیسه خواب

زیرانداز گرمکن

بالش سبک وزن

اجاق خوراک پزی به همراه کپسول

لوازم پخت و پز شامل: 2 کتری و یک تابه

کفگیر، ملاقه تاشو

بشقاب، قاشق و چنگال پلاستیکی

مایع ظرف شویی و اسفنج

گالن آب 5 لیتری

چراغ قوه

چاقوی همه کاره (12 کاره)

کبریت و فندک گازی

 

 

 

 

اصول تمرینات در دوچرخه‌سواری

دوچرخه‌سواری یک ورزش هوازی بسیار عالی است، چون به شما اجازه می‌دهد گروه بزرگی از عضلات بدنتان را به طور مداوم به کار گیرید و ضربان قلبتان را در حد بالایی حفظ کنید. برای رسیدن به اهداف ورزشی‌تان و موثر بودن برنامه تمرین دوچرخه‌سواری، رعایت سه نکته اساسی از سوی انجمن قلب آمریکا توصیه شده است و این نکات علاوه بر دوچرخه‌سواری، در سایر ورزش‌ها نیز قابل تطبیق است:
۱) دفعات ورزش:
سه تا پنج بار در هفته
۲) مدت ورزش:
۲۰ تا ۶۰ دقیقه (دوچرخه‌سواری ممتد)
۳) شدت ورزش:
شدت فعالیت بدنی باید مطابق با ۶۰ تا ۸۵ درصد حداکثر ضربان قلب هر فرد باشد.
از اصول سه‌گانه تمرینات، ردیف‌های اول و دوم به راحتی تحت اراده خودتان قابل انجام است ولی شدت ورزش را هم باید تحت کنترل بگیرید. این کار با وسیله‌ای به نام ضربان سنج امکان‌پذیر می‌شود. ضربان سنج دستگاهی است مثل ساعت‌مچی و یا مشابه آن که به عنوان گیرنده و پردازشگر محسوب می‌شود و سرعت ضربان قلبتان را هر لحظه به شما اطلاع دهد. قلب یک عضله است و در اصل عضله‌ای است که همیشه در حال کار است.
در بسیاری از مردم، قلب سطح کار خود را به دلیل کم‌تحرکی بدون آن که فشار زیادی را متحمل شود پایین نگه می‌دارد، اما خوشبختانه مثل سایر عضلات بدن اگر ورزش مداوم به آن داده شود، توانایی‌های آن بدون آنکه فشار زیادی را متحمل شود، بالا می‌رود چون دامنه ضربان قلب از حداقل آن در هنگام خواب تا حداکثر آن در حین ورزش شدید متغیر می‌باشد بنابراین داشتن اطلاعاتی درباره ضربان قلب برای هر ورزشکار چه دوچرخه سواری و یا ورزش دیگر ضروری است.
هر فردی نسبت به سن خود حداکثر ضربان قلب مشخصی دارد. محاسبه و یافتن حداکثر ضربان قلب هر فرد با انجام آزمایش حقیقی از سوی یک فرد مجرب، استفاده از تردمیل (دستگاه تست ورزش تسمه نقاله‌ای) و با زمان‌گیری انجام می‌پذیرد اما روش ساده‌تری نیز وجود دارد که با استفاده از معادله سن منهای عدد ثابت ۲۲۰ (سن- ۲۲۰) صورت می گیرد. دانستن این پارامتر کمک می‌کند که شما میزان سطح فعالیت مورد نیازتان را پیدا کنید که ما این را به عنوان ضربان قلب هدف می‌نامیم و اینجاست که با توجه به اهداف ورزشی‌تان، سطح مورد نیاز ورزش را انتخاب و در این سطح به ورزش می‌پردازید:
۱) ۵۰ تا ۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب:
برای کسانی که فعالیت روزمره مورد نظرشان است.
۲) ۶۰ تا ۷۰ درصد حداکثر ضربان قلب:
ورزش با شدت کم تا متوسط برای افرادی که مایل به کم کردن وزن هستند.
۳) ۷۰ تا ۸۵ درصد حداکثرضربان قلب:
کسانی که می‌خواهند به تناسب اندام دست یابند.
۴) ۸۵ تا ۱۰۰ درصد حداکثر ضربان قلب:
ورزشکارانی که به مسابقات قهرمانی و رقابتی می‌اندیشند.
حال اگر شما در شروع برنامه ورزشی‌تان هستید، باید از مرحله اول شروع کنید.‌


منبع: www.vista.ir

لباس دوچرخه‌سواری

کلاه ایمنی که برای هر سن و هر درجه از مهارت در دوچرخه سواری پیشنهاد می شود و از وارد شدن ضربه به جمجمه ،هنگام زمین خوردن یا تصادفات احتمالی جلوگیری می کند .
دستکش مخصوص دوچرخه سواری برای تنظیم فشار وارد شده به کف دست هنگام گرفتن فرمان و زمین خوردن ،و ایجاد اصطکاک هنگام عرق کردن دستها .
● دستکش مخصوص برای گرم نگهداشتن دست در هوای سرد.
پیشانی بند برای جلوگیری از تماس باد سرد و گرم با پیشانی .
کفش مخصوص که دارای سوراخهای زیاد برای تهویه ،وکف با انعطاف کم و مقاوم است و باعث می شود تمام نیروی وارده در محل برآمدگی پنجه پا به محور رکاب منتقل و از اتلاف انرژی و خستگی پا جلوگیری شود
پل کفش (فیکس) که مانع از لیز خوردن کفش روی پنجه رکاب میشود
پیراهن مخصوص دوچرخه سواری که برای کم کردن مقاومت هوا تنگ و چسبان است و دو یا سه جیب در پشت دارد .
شلوار مخصوص دوچرخه سواری برای جلوگیری از آسیب رسانی سرما و آفتاب سوختگی .
آستین برای جلوگیری از آفتاب سوختگی دستها .
عینک آفتابی (UV 400) که از چشمها در برابر آفتاب محافظت می کند
عینک بی رنگ برای محافظت چشم در هوای ابری بارانی برفی و تاریک .
روکش کفش برای محافظت پا از آب و سرما
پایبند برای روی شلوار که از تماس شلوار با سینی ها و زنجیر جلوگیری می کند
شورت مخصوص دوچرخه سواری که برای مقابله با مقاومت هوا باید تنگ و چسبان باشد.
لوازم دیگری از قبیل جوراب ،کلاه آفتابگیر ،مچ بند ،گرمکن و باد گیر را می توان نام برد.


منبع: www.vista.ir

مقررات اختصاصی دوچرخه و موتورسیکلت

ماده ۱۴۵ : رانندگان موتور سیکلت بایستی در مواقع رانندگی فقط روی زین موتور بنشینند و حق ندارند شخص دیگری را بر ترک سوار کنند، مگر این که در ترک یک زین کامل نصب شده یا موتور سیکلت در پهلو دارای ساید کار باشد .
در کلیه مقررات قوانین مانند تابلوها، چراغ ها، اخطار پلیس و حق تقدم ها که رانندگان اتومبیل الزاماً می بایستی رعایت نمایند، رانندگان موتور سیلکت هم موظف به رعایت آنها می باشند .
ماده ۱۴۶ : رانندگی با دوچرخه رکاب دار بدون داشتن زین محکم در محل مخصوص ممنوع است .
ماده ۱۴۷ : دو ترکه سوار کردن اشخاص روی دوچرخه ممنوع است، مگر این که زین اضافی برای این کار داشته باشند .
ماده واحد مصوب ۷۶/۱۱/۲۶ : استفاده از کلاه ایمنی برای رانندگان و سرنشینان هر نوع موتور سیکلت اجباری است .
ماده ۱۴۹ : عبور دوچرخه سوار از پیاده رو بازار و نقاط شلوغ و پر تردد ممنوع است .

ماده ۶۷ : ( دارای اصلاحیه)موتور سیکلت و دوچرخه‌های موتوردار باید دارای حداقل ۱ و حداکثر ۲ چراغ با نورسفید در جلو و یک شیشه نورتاب قرمز رنگ در عقب باشند.

ماده ۶۸ :هر دوچرخه باید دارای تجهیزات زیر باشند:
۱ ـ یک چراغ با نور سفید در جلو که تا مسافت ۱۵۰ متری جلوی آنرا بقدر کافی روشن سازد.
۲ ـ یک چراغ با نور قرمز در عقب که از فاصله ۱۵۰ متری دیده شود.
۳ ـ یک چراغ قرمز شب نما در عقب که نور وسائل نقلیه پشت سر را از فاصله ۲۰ متری منعکس نماید.
۴ ـ یک زنگ یا بوق که صدای آن از فاصله ۳۰ متری شنیده شود. نصب و استعمال زنگهای صوتی یا آژیر یا بوق خطر برای دوچرخه‌ها ممنوع است.
۵ ـ ترمز که بمحض گرفتن آن دوچرخه متوقف گردد.

منبع: vista.ir

ثبت اختراع دوچرخه و نگاهی کوتاه به تاریخچه آن

 ۲۶ ژوئن ۱۸۱۹ (مطابق با ۵ تیر) اختراع دوچرخه به ثبت رسید.

به درستی معلوم نیست که در چه تاریخ و به دست چه فردی، نخستین دوچرخه ساخته شده است. طبق تحقیق برخی از مورخان، نخستین دوچرخه در سال ۱۷۹۰ در فرانسه ساخته شده بود. اسناد دقیق، از ساخت دوچرخه کاملتر و بازرگانی شدن این صنعت (تولید انبوه) در سال ۱۸۱۷ در آلمان و توسط «کارل دریس Karl Drais» حکایت می کند.

دوچرخه های اولیه دارای زنجیر و خودرو نبودند. زنجیر دوچرخه (انتقال نیروی رکاب زن به چرخ) در سال ۱۸۸۵ ساخته شد و حرکت با دوچرخه را آسان و بدون زحمت ساخت.
پیش از عمومی شدن استفاده از اتومبیل، دوچرخه به صورت سه و یا چهار چرخه،
دو نفره و سه نفره هم ساخته می شد که دوچرخه سوار می توانست همسرش را همانند نشستن در اتومبیل (نه روی زین و ترک بند) با خود ببرد و سواری دهد.
طبق برآورد رسمی، درسال ۲۰۰۵، جهان دارای بیش از یک میلیارد دوچرخه بوده است. پیش بینی شده است که با گران شدن بهای بنزین و نیز به خاطر حفظ تندرستی (لزوم ورزش روزانه)، استفاده از دوچرخه باردیگر افزایش یابد.
طبق یک میثاق بین المللی، از سال ۱۹۶۸ دوچرخه در عداد وسائط نقلیه که در ردیف «خودرو» هستند در آمده و راکب دوچرخه عنوان «راننده» یافته و لذا باید همه مقررات راهنمایی و رانندگی را رعایت کند. به علاوه، اتومبیلرانان باید به حق دوچرخه سوار در معابر احترام بگذارند و ضمن حرکت، حق تقدم و فاصله قانونی را با دوچرخه رعایت کنند.

عکس زیر یک دوچرخه چند چرخه دو نفره را در سال ۱۸۸۶ نشان می دهد:


دوچرخه‌سواری راهی به سوی لاغری

اگر جزو آن دسته از افرادی هستید که برای ثبت‌نام در کلاس‌های ورزشی تنبلی می‌کنید و ورزش‌کردن طبق برنامه زمان‌بندی شده را نمی‌پسندید، هرچه سریع‌تر یک دوچرخه بخرید!
تحقیقات نشان می‌دهد که دوچرخه‌سواری تاثیر فوق‌العاده‌ای بر کاهش وزن، سوزاندن چربی و کالری دارد و در عین حال به تناسب اندام کمک می‌کند.
حتی اگر امکان دوچرخه‌سواری در فضای آزاد را ندارید می‌توانید یک دستگاه دوچرخه ثابت خریداری کرده و آن را در اتاق خود بگذارید. برای شروع به ۳۰ دقیقه دوچرخه‌سواری اکتفا کنید و تا هفته ششم زمان آن را به ۴۵ دقیقه برسانید.
گفتنی است دوچرخه‌سواری با سرعت متوسط، موجب سوزاندن ۱۹۰ کالری در نیم ساعت می‌شود. برای مثال اگر یک چیزبرگر می‌خورید، باید ۹۰ دقیقه دوچرخه‌سواری کنید تا ۶۰۰ کالری که به بدن رسانده‌اید، بسوزد.
این در حالی است که دوچرخه‌سواری به انعطاف زانو‌ها و لگن کمک می‌کند. یک نکته جالب این است که هنگام دوچرخه‌سواری نوعی هورمون موسوم به « احساس خوب» در مغز ترشح می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که به طور مرتب دوچرخه‌سواری می‌کنند، ۱۰ سال جوان‌تر به نظر می‌رسند.
ریسک دچار شدن به دیابت و حملات قلبی هم با دوچرخه‌سواری کاهش می‌یابد. از سوی دیگر از آنجایی که تحمل وزن بدن در جریان دوچرخه‌سواری بر عهده دوچرخه است به مفاصل فشار کمتری وارد می‌شود.


منبع: www.vista.ir

دوچرخه سواری در ایران

در سال های خیلی دور، ده دوازده دکان بالاتر از شمس العماره، یعنی در مجاورت وزارت دارایی فعلی در تهران، یک مستراح عمومی بود که جنب آن اولین دکان دوچرخه سازی و دوچرخه فروشی ایران تأسیس شد. صاحب این دکان شخصی بود به نام «حسین آقا شیخ» که نخستین بار در کشور ما به کرایه دادن دوچرخه و تعمیر کردن دوچرخه‌های معیوب پرداخت و در واقع شغل و ورزشی جدید را بنیان نهاد. دوچرخه‌سواری از مشاغلی بود که تا آن زمان در تهران و ایران بی سابقه بود و مردم به آنهایی که سوار بر این وسیله دوچرخ می شدند، «بچه شیطان» و «بچه جن» می گفتند. چرا که معتقد بودند که آنها از طرف شیاطین و جن و پری کمک می شوند که اگر جز این باشد، کسی نمی تواند روی دو چرخ حرکت کند! دلیل هم می آوردند و می گفتند وسیله‌ای که اگر کسی آن را نگه ندارد، خودش نمی تواند خودش را نگه دارد، چگونه می تواند یکی را هم بر بالای خود بنشاند و راه ببرد؟ مخصوصاً که از هر دونده ای جلو بزند و از هر طرف هم پیچ و خم بخورد. پس این نیست مگر اینکه خود روروئک را جن و شیطان ساخته باشند و راننده‌اش هم بچه جن و بچه شیطان باشد.
اما، اولین باریکه این وسیله به تهران آمد و مردم آن را دیدند، زمانی بود که دو پسر بچه انگلیسی در میدان مشق با شلوارهای کوتاه سوار آنها شدند. وقتی پسر بچه‌های مو بور و چشم زاغ و شلوار کوتاه پوش روی این وسیله نقلیه نوظهور می نشستند و به هر سو می تاختند، پیرهای ساده دل و سالمندان آن روزگار به تماشای آنها می رفتند، «بسم‌الله» گویان و «لاحول» گویان با شگفتی هر چه تمامتر زیر لب دعا می خواندند و آمدن آنها را یکی از دلایل وقوع آخر زمان می پنداشتند.
در چنین اوضاع و احوالی بود که «حسین آقا شیخ» جسارت ورزید و با شهامت فراوان چند دستگاه دوچرخه خرید و دکان دوچرخه‌سازی باز کرد. استقبال جوانان و نوجوانان از این دوچرخه‌ها چنان زیاد بود و به قدری کار و بار «حسین آقا» گرفت که یک نفر ارمنی به نام «دادیک» در میدانگاهی اول سفارت انگلیس در خیابان منوچهری، اقدام به تأسیس دومین دوچرخه‌سازی تهران کرد و مشتریان شمال تهران و فرزندان ارمنی ها را در اختیار خود گرفت. در هر حال، با گذشت زمان انواع دوچرخه های معمولی و کورسی و سه چرخه در تهران عمومیت یافت و از تهران به شهرستانها راه گشود و حتی به عنوان یک وسیله نقلیه ساده و ارزان سر از روستاها درآورد.
فدراسیون دوچرخه سواری ایران در سال ۱۹۴۶ تشکیل شد و احمد ایزدپناه نخستین رئیس آن بود. یک سال بعد این فدراسیون به فدراسیون جهانی دوچرخه سواری ملحق شد. در سال ۱۹۵۱ در بازیهای آسیایی دهلی نو، جاسم جاسم زاده از ایران حضور یافت تا نخستین دوچرخه سوار ایرانی باشد که در رقابتی بین المللی شرکت می کند. هفت سال بعد در بازیهای آسیایی ۱۹۵۸، جعفر گل طلب به دو مدال نقره دست یافت تا ورزش دوچرخه سواری بیش از پیش جدی گرفته شود. حسین اسماعیلی، خسرو حق گشا، حسین بهارلو، حسن فرد، اصغر درودی، منوچهر دانشمند، غلامحسین کوهی، بهروز راهبر، علی زنگی آبادی از جمله قهرمانان بزرگ دوچرخه سواری ایران بودند که افتخارات فراوانی کسب نمودند. نخستین بار در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ دوچرخه سواری ایران این بازیها را تجربه نمود.


منبع: www.vista.ir

اصول تغذیه در دوچرخه سواری

حرکت نیاز به سوخت دارد. برای تحرک شدیدی مثل دوچرخه سواری بهترین سوخت، کربوهیدرات ها هستند البته سرعت سوخت و ساز آنها به سرعت مواد غذایی دیگر نیست.
تعیین سرعت سوخت و ساز مواد غذایی قنددار (ساده یا مرکب) با شاخص گلوکز سنجیده

می شود، یعنی گلوکز به عنوان ماده مرجع با شاخص ۱۰۰ انتخاب شده است.

این ماده وقتی خورده می شود، پس از ۲۰ دقیقه انرژی خود را آزاد می کند و وارد چرخه سوخت و ساز می شود، در حالی که مواد غذایی با شاخص کمتر از ،۳۵ انرژی ذخیره ای را برای بدن فراهم می کند. ذخیره انرژی در بدن به صورت گلیکوژن، چربی و در نهایت پروتئین است. در فعالیت های بدنی ابتدا گلیکوژن ذخیره شده در کبد و عضلات مصرف می شود که در ورزشی مثل دوچرخه سواری برای مدت دو ساعت ابتدایی دوام خواهد آورد و از آن به بعد، انرژی باید از طریق خوراکی تأمین شود، یعنی اگر بیش از یک ساعت دوچرخه سواری می کنید، لازم است برای تأمین انرژی ساعت های بعدی تان، به ازای هر کیلوگرم وزن بدنتان، دو گرم کربوهیدرات با شاخص پایین مصرف کنید.
اگر نزدیک به زمان تمرین غذا می خورید، این مقدار را نصف کنید تا قند خونتان در حین فعالیت متعادل باقی بماند اما اگر فرصت زیادی تا شروع تمرینتان دارید، از مصرف غذاهای حاوی گلوکز و قندهای با شاخص بالا پرهیز کنید، زیرا باعث بروز واکنش انسولین شده و ذخایر قابل دسترس بدنتان را تحلیل می برند، بنابراین در همان اوایل رکاب زدن دچار تخلیه انرژی خواهید شد. در مقابل، مصرف مواد غذایی با شاخص قندی بالا در حین دوچرخه سواری، باعث تأمین انرژی تان خواهد شد.


منبع:www.vista.ir

تشنگی

- تشنگی نشانهٔ چیست؟
تشنگی علامت خطری برای کم شدن مایعات بدن است. این کاهش مایعات می‌تواند ناشی از عرق کردن زیاد، استفراغ، اسهال، تب، گرگرفتگی، آفتاب سوختگی یا رژیم غذائی باشد.حتی چند ساعت نشستن در کابین خشک هواپیما نیم‌لیتر یا بیشتر آب بدن را از طریق تبخیر و تنفس کم می‌کند. داروهای مدر و استروئید هم می‌توانند بدن را کم آب کنند.
با کم شدن مایعات، بدن آب بزاق را می‌گیرد و احساس خشکی دهان به‌وجود می‌آورد. اگر در این مرحله کمبود آب را جیران نکنید، احساس خستگی، ضعف، و سردرد شروع می‌شود. با شدیدتر شدن کم‌آبی بدن سرگیجه و علائم دیگر هم پدیدار می‌شوند.
خشکی دهان به معنی نیاز به آشامیدن است. اما زنگ خطر تشنگی همیشه به صدا در نمی‌آید. اگر در حال کوه‌پیمائی در یک روز آفتابی باشید، ممکن است پیش از آنکه احساس تشنگی کنید مقدار زیادی آب بدنتان از دست رفته باشد.
نوع دیگری تشنگی به‌‌صورت تشنگی مداوم بدون توجه به مقدار آشامیدن همراه با اشتهای زیاد و دفع فراوان ادرار ممکن است نشانهٔ بیماری قند بزرگسالان باشد.
این بیماری قند شایع‌ترین نوع آن است و بعد از ۴۰ سالگی شروع می‌شود. مقدار بسیار زیادی قند در بدن جمع شده است و بدن با کشیدن مایعات درون سلول‌ها سعی در رقیق کردن خون دارد.

- درمان تشنگی
پیش از تشنگی آب بنوشید. همیشه به احساس تشنگی متکی نباشید، مخصوصاً در سنین بالا، چون بالا رفتن سن احساس تشنگی را ضعیف می‌کند. خوردن نیم فنجان آب در هر ساعت کم‌آبی خفیف بدن را کنترل می‌کند. اگر زیاد عرق می‌کنید یا هوا گرم یا خشک است، به آب بیشتری نیاز دارید. بسیاری از پزشکان نوشیدن هشت لیوان آب را در روز توصیه می‌کنند.
ادرار را بی‌درنگ کنید. برای جلوگیری از بی‌آب شدن باید آنقدر آب بخورید تا ادرار به جای زرد بی‌رنگ شود. بی‌رنگ شدن ادرار نشان می‌دهد که آب کافی به بدنتان رسیده است.
همیشه آب بخورید. برای اینکه خوردن آب را فراموش نکنید، از چشمانتان کمک بگیرید. مثلاً یک بطری پرآب را در وسط یخچال بگذارید. روی میز کار و داخل اتومبیلتان هم آب ببرید.
با ورزش آب بخورید. در هنگام ورزش بدن ممکن است قبل از احساس تشنگی تا ۲ لیتر آب از دست داده باشد. برای جبران آن، هر ۱۵ دقیق نیم فنجان آب بنوشید و اگر احساس ضعف و خستگی می‌کنید، ورزش را متوقف کرده و لیوانی آب بنوشید.
آب معدنی بنوشید. وقتی به‌مدت بیش از دو ساعت ورزش شدید می‌کنید، علاوه بر آب مقدار زیاد کانی‌های بدن هم از دست می‌رود. این کانی‌ها، یاالکترولیت‌ها، انتقال پیام‌های عصبی را به ماهیچه‌ها تسهیل می‌کنند. در این حالت خوردن آب تنها کافی نیست و بهتر است آب معدنی خورده شود. آب معدنی حاوی نمک‌هائی برای نگاه‌داشتن آب دیدن الکترولیت‌هائی مثل پتاسیم، و نیز گلوکوز است که انرژی‌زاست. (اگر دچار بیماری قند هستید، فشار خون بالا دارید، یا داروی مدر می‌خورید، در مورد نوشیدن آب معدنی از پزشک سئوال کنید)
داروهایتان را کنترل کنید. اگر دچار تشنگی می‌شوید، داروهایتان را به پزشک نشان دهید. شاید علت تشنگی خوردن داروهای مدر یا استروئید باشد که با کم کردن مقدار مصرف آن تشنگی برطرف می‌شود.
آزمایش خون کنید. بیماری قند چیزی نیست که خودتان تشخیص دهید. اگر مقدار قند خونتان بالاست، باید با کمک پزشک آن را کنترل کنید. برای این کار برنامه‌ای شامل رژیم غذائی و ورزش لازم است.


منبع: www.vista.ir

چنگ شدن ماهیچه

- چنگ‌شدن ماهیچه نشانهٔ چیست؟
چنگ‌شدن ماهیچه یک درد همگانی است، هیچ تفاوتی بین یک ورزشکار حرفه‌ای و یک فرد کم تحرک نمی‌شناسد. ممکن است مسافت زیادی را دوچرخه‌سواری کنید، گاه‌ در استخر شنا کنید، و بدون هیچ ناراحتی به رختخواب بروید. و ناگهان، ماهیچه از کار باز ایستاده و درد عارض می‌شود.
چنگ‌شدن ممکن است ناشی از هر چیزی باشد که بر توانائی ماهیچه برای انقباض و استراحت تأثیر بگذارد. مثلاً در گرفتگی پا برای جلو رفتن در هنگام شنا یا صاف کردن پائین ملافه در رختخواب خم می‌شود، وترهای ماهیچه‌ها بیش از حد کشیده شده و اعصاب پا و ساق آن به‌شدت تحریک می‌شوند. این تحریک باعث قاطی شدن پیام‌های عصبی شده و نتیجهٔ آن چنگ‌شدن دردناک ماهیچه‌ است. ماهیچه ممکن است فقط پیام انقباض دریافت کند، نه استراحت.
تعریق زیاد هم می‌تواند باعث چنگ‌شدن ماهیچه شود. عرق کردن شدید کانی‌ های مهم بدن (پتاسیم، سدیم، منیزیم و کلسیم) را از بدن تخلیه می‌کند. این کانی‌ها، که الکترولیت‌ نام دارند، مسئول تغییرات الکتریکی اعصاب کنترل‌ کنندهٔ تکانه‌های انقباض و استراحت هستند. کمبود مایعاتی که تعادل دقیق الکترولیت‌ها را برقرار می‌کنند، به اثر نکردن پیام‌های عصبی منجر می‌شود.
اگر کار بیش از حد یک ماهیچه باعث آسیب دیدن آن شده باشد، چنگ‌شدن ممکن است به انقباض مداوم آن، یا گرفتگی ماهیچه‌، منجر شود. اغلب ”چنگ‌شدن“ و ”گرفتگی“ ماهیچه را با هم اشتباه می‌کنند. گرفتگی به‌ معنی قفل شدن تارهای ماهیچه‌ای به‌ منظور مراقبت از ماهیچهٔ آسیب‌دیده است.
کسانی که بیماری‌های برهم زنندهٔ گردش خون یا سوخت و ساز ماهیچه‌ای دارند نیز زیاد دچار چنگ‌شدن ماهیچه‌ می‌گردند. از جملهٔ این بیماری‌ها مرض قند، التهاب شبه روماتیسمی مفاصل، و بیماری غده تیروئید است.

درمان چنگ‌شدن ماهیچه
ماساژ دهید. با یک دست ماهیچهٔ چنگ شدهٔ پا را کشش داده و با دست دیگر آن را بفشارید و آزاد کنید. این کار جریان خون را در ماهیچه بهتر کرده و به شل شدن آن در ظرف چند ثانیه کمک می‌کند.
انگشتان پا را به بالا بفشارید. این کار راه سریعی برای آزاد کردن چنگ‌شدگی ماهیچهٔ پا در هنگام شنا است.
آن را خنک کنید. اگر ماساژ چنگ‌شدگی را آزاد نکرد و به گرفتگی ماهیچه منجر شد، ماساژ دادن با یخ آن را بی‌حس می‌کند. قطعه یخی را سه تا پنج دقیقه بر ماهیچهٔ چنگ‌شده بمالید. یخ را در یک جا نگاه ندارید، چون ممکن است به پوست آسیب برساند.
لب بالا را نیشگون بگیرید. چیز غریبی است، ولی نیشگون گرفتن ناحیهٔ بالای لب با دو انگشت می‌تواند چنگ‌شدگی پا را رفع کند. دلیل آن به‌درستی معلوم نیست، ولی دو احتمال وجود دارد، یکی این که ممکن است بالای لب ناحیهٔ فشار برای شل کردن ماهیچه‌ها باشد، و دیگر این که ممکن است درد ناشی از نیشگون گرفتن توجه را از چنگ‌شدگی پا به خود جلب کرده تا خودبه‌خود برطرف شود. کندن 3-2 تار موی ماهیچه چنگ شده نیز کمک می کند.
هرچه زودتر رفع تشنگی کنید. اگر عرق زیاد کرده‌اید و ناگهان ماهیچهٔ پایتان چنگ شده است، چند لیوان آب یا هر مایع دیگر بنوشید. اگر همزمان با آن ماهیچه‌ را هم کشش بدهید، چنگ‌شدگی خیلی زود برطرف می‌شود.
مرتب آب بخورید. برای جلوگیری از چنگ‌شدن ماهیچه در اثر عرق کردن، هر ده دقیقه چند جرعه آب بنوشید.
نمک نخورید. تا جائی که می‌توانید، هنگام عرق‌کردن از خوردن نمک و مایعات نمکی خودداری کنید. نمک باعث کشیده ‌شدن آب ماهیچه‌ها به معده می‌شود.
گلوکز موجود در برخی نوشابه‌های ورزشی باعث جذب سریعتر الکترولیت‌ها می‌شود.
رو به دیوار ورزش کنید. مطالعه بر ۴۴ نفر نشان داد که روزانه سه بار ورزش کشش ساق پا چنگ شدن شبانهٔ ماهیچه را درمان می‌کند. برای این کار، رو به دیوار در فاصلهٔ ۶۰ سانتی‌متری بایستید؛ دست‌ها را روی دیوار بگذارید؛ و در حالی که پاشنه‌ها بر روی زمین هستند، به جلو تکیه دهید؛ ده ثانیه صبر کنید و سپس پنج ثانیه به حالت ایستاده برگردید. این کار را دو بار دیگر تکرار کنید.
کینین بخورید. خوردن قرص کینین در سالمندان از چنگ‌شدن شبانهٔ ماهیچه‌ها جلوگیری می‌کند. احتمالاً کینین تحریک‌پذیری اعصاب را کمتر می‌کند. در هر حال، خوردن قرص کینین با ویتامین E مؤثر است، ولی اول از پزشک اجازه بگیرید.


منبع: www.vista.ir

علم و فناوری در ساخت دوچرخه

با سلام خدمت دوستان و عرض تبریک سال نو میلادی ۲۰۱۰

اینبار می خوام چند تا عکس براتون بزارم که در نوع خودشون جالبه!

   














اینام واسه خودشون عالمی دارنا. اینا کجان ما کجاییم؟ من به شخصه افرادی رو میشناسم با اینکه به دوچرخه سواری علاقه دارن ولی خجالت می کشن که سوار دوچرخه بشن!


ساخت جعبه کمک های اولیه و لوازم بقا

محتویات کیف کمک های اولیه

1. راهنمای استفاده از کیت

2. لیست لوازم کمکهای اولیه

3. لیست لوازم بقاء 4.کیف لوازم


لوازم کمکهای اولیه:

1- چسب زخم بندی 5 عدد

2- چسب رولی کوچک پارچه ای 1 عدد

3- باند کشی 5 سانت 1 عدد

4-گاز استریل 4 عدد

5- پماد سوختگی 1 عدد

6-پماد بتادین یا تترا سیکلین 1 عدد

7-آبسلانگ 2 عدد (چوب هایی شبیه چوب بستنی کیم که برای معاینه گلو استفاده می شود)

8- پنس 1 عدد

9- قیچی 1 عدد

10- پد الکله آنتی سپتیک 1 بسته

11- قرص استامینوفن ساده 6 عدد

12- قرص متوکلوپرامید 6 عدد

13- قرص راینیتدین 6 عدد

14- پرل نیتروگلیسیرین 6 عدد

15- باند ساده 10سانت 1 عدد

16- قرص آنتی اسید 6 عدد

17- قرص استازولامید 6 عدد

18- قرص دیفنوکسیلات 6 عدد

19- مشمع ضد درد 1عدد

20- پودر او.آر.اس 2 بسته


لوازم بقا :

1-سوت 1عدد

2-چراق قوه + باتری

3-کبریت 1 بسته

4-دستمال کاغذی 1بسته

5-پلاستیک ضد آب بزرگ 2عدد

6-نخ و سوزن 1عدد

7-دستکش معاینه لاتکس یکبار مصرف 1 جفت

8-قرص کلر 4عدد

9-فندک 1عدد

10-سنجاق قفلی 3عدد

11-نی 2عدد

12-پد ضد سرما زدگی انگشتان 1بسته

13-کیسه خواب اورژانس 1عدد

14-قطب نما 1عدد

15-چاقوی چند منظوره 1عدد

  16-مداد و یادداشت 1عدد

17- قرص الکل جامد 4عدد

18- مواد غذایی فشرده شده 4عدد


راهنمای مصرف کمک های اولیه:

1-با استفاده از دو دستکش معاینه شرایط تمیز بودن محیط زخم بندی را رعایت فرمایید.

2-از چسب رولی پارچه ای در موارد زخم بندی ها، آتل بندی ها و هم چنین در ترمیم چادر و کیسه خواب و غیره می توانید استفاده نمایید.

3-پس از مصرف پمادها درب آنها را محکم ببندید تا از نشت و آلوده کردن سایر لوازم پیشگیری شود.

4-از آبسلانگ جهت اتل بندی انگشتان صدمه دیده می توان استفاده کرد.


راهنمای مصرف داروها:

موارد مصرف قرصها به شرح زیر است:

1-قرص استامینوفن هر 6 ساعت برای (سر درد - التهاب - سرما خوردگی - کوفتگی)

2-قرص متو کلو پرامید هر 6 ساعت برای (سرگیجه - تهوع - استفراغ)

3-قرص رانیتیدین قبل از غذا برای (سوزش سر دل - تهوع - درد سر دل - زخم معده)

4-قرص آنتی اسید بعد از غذا 1-2 عدد برای (ترش کردن - سوزش سر دل)

5-قرص دیفنوکسیلات هر 6 ساعت 1عدد برای (دل درد - اسهال - دل پیچه)

6-قرص استازولامید هر 6 ساعت 1 عدد برای (ارتفاع زدگی - بی خوابی در ارتقاع - سردرد در ارتفاع)

7-پرل TNG هر 5 دقیقه زیر زبانی حداکثر تا 3 عدد برای (درد سینه یا سابقه مشکل قلبی - درد قفسه سینه با حالت تهوع و تنگی نفس و عرق سرد)


تذکرات:

1- با توجه به تاریخ انقضای داروها، باید هر 6 ماه با کنترل داروها، داروهای تاریخ گذشته از دور مصرف خارج و داروهایی با تاریخ اعتبار جدید جایگزین شوند.
2- بهتر است کیف امداد در دمایی بین 2 تا 30 درجه سانتیگراد نگهداری شود.

3- هنگامی که چراغ قوه را استفاده نمی کنید، بهتر است باطری های آن را خارج کرده و پیش از هر برنامه باطری نو در آن جایگزین کنید.

4- در صورت مصرف هر کدام از لوازم کیف امداد و نجات، باید در نزدیک ترین زمان و پیش از شروع برنامه ی بعدی آن وسیله را جایگزین کرد.

5- پیش از شروع هر برنامه همه ی لوازم کیف امداد و نجات را با فهرستی که از پیش تهیه کرده اید، کنترل کنید تا موردی جا نماند.

6- داشتن نقشه در جهت یابی و پیدا کردن مسیر صحیح در برنامه ها در درجه نخست قراردارد.


منبع(پایگاه اطلاع رسانی پزشکی کوهستان ایران)

سیر تکامل دوچرخه به روایت تصویر

سلام دوستان

فقط کافیه به تصویر نگاه کنید توضیح نمی خواد!

تغذیه ورزشکاران و تأمین انرژی

تغذیه ورزشکاران و تأمین انرژی


یک ورزشکار حرفه ای تا زمانی که نداند چه باید مصرف کند و چگونه و با چه مواد غذایی کلیه نیازهایش را تأمین کند، موفق نخواهد بود. امروز،علم تغذیه یکی از اساسی ترین عوامل موفقیت ورزشکارن است.

 بی شک بارها و بارها شنیده ، خوانده  و می دانید که ورزش برای هر بدنی لازم است. اولین مسابقه المپیک در کشور یونان و بیش تر از ۲۵۰۰    سال قبل برگزار شد. در آن جا جمله معروفی برای اولین بار در مورد اهمیت ورزش در تن درستی برای تمام جهانیان بیان شد که هنوز هم در تمام زبان ها و کشورها رایج می باشد. ترجمه این عبارت در زبان فارسی جمله زیر می باشد:

" عقل سالم در بدن سالم است."

 نیاز تغذیه ای انسان شامل انرژی ، پروتئین ها، چربی ها و کربوهیدرات همچنین  مواد معدنی و ویتامین ها است که بطور مفصل هر کدام را توضیح خواهم داد .

انرژی

بدن ما به انرژی نیاز دارد برای:

- متابولیسم پایه - تنظیم و حفظ حرارت بدن - کار و فعالیت بدنی - رشد - عمل محرک ویژه غذا

متابولیسم پایه

نیاز به انرژی در ورزشکاران و افراد عادی، شباهت و تفاوت هایی با یکدیگر دارند. هر دوی آنها در متابولیسم پایه (انرژی است که اساساً برای حفظ حیات سلول ها، فعالیت دستگاه تنفسی، ضربان قلب و انقباض غیرارادی عضلات لازم است)،مشابه هم هستند که در آقایان بالغ، حدود 1700   کالری و در خانم های بالغ، 1600 کالری است.  

عوامل مؤثر بر متابولیسم پایه عبارتند از:

- سن: متابولیسم پایه از زمان تولد تا دوران پیری به تدریج کاهش می یابد.

- جنس: انرژی مورد نیاز برای متابولیسم پایه در زنان کمتر از مردان است.

-  با فعالیت بدنی مداوم متابولیسم پایه 5 تا 10 درصد کاهش می یابد.

- در مدت خواب متابولیسم پایه کاهش می یابد.

- مواد محرک ( کافئین)، عوامل فیزیکی یا روانی و هورمون ها ( آدرنالین و ترشحات غده تیروئید) بطور قابل توجهی( تا 50 درصد و بیشتر) موجب افزایش متابولیسم پایه می گردند( کشیدن یک نخ سیگار، متابولیسم پایه را 20% افزایش می دهد)

- در برخی حالات مانند نگرانی یا تب متابولیسم پایه بالا می رود( برای مثال به ازاء هر درجه سانتی گراد افزایش دمای بدن متابولیسم پایه 7% افزایش می یابد).

حفظ حرارت بدن

عمر یک سلول در بدن انسان نمی تواند طولانی باشد مگر در درجه حرارت 42-35 درجه سانتی گراد، گاهی ورزشکاران ناگزیر به زندگی و اقامت در هوای سرد( کوه نوردی، اسکی...) یا هوای گرم( ورزش های تابستانی) هستند که در شرایط فوق می بایستی بدن با گرما و یا سرما مبارزه کند ، در این شرایط  میزان انرژی مصرفی او تغییر می کند.

* مبارزه با گرما:

از طریق تبخیر و انتقال گرمای بدن به محیط امکان پذیر می شود. یک لیتر عرق 580 کیلوکالری انرژی از بدن دفع می کند.

* مبارزه با سرما:

تعیین دقیق میزان نیاز به انرژی در دماهای متفاوت مشگل است. ولیکن بر اساس نظریه  جانسون و کارک هنگامی که درجه حرارت محیط نسبت به متوسط درجه حرارت طبیعی "10مثبت و منفی" درجه تغییر کند، نیاز به انرژی برای حفظ حرارت بدن 5 درصد افزایش یا کاهش می یابد.

رشد

نیاز به انرژی برای رشد در کودکان و نوجوانان از اهمیت زیادی برخوردار است. زیرا این انرژی صرف ساخته شدن بافت های جدید می شود.نیاز به انرژی در نوجوانان 50 درصد بیشتر از افراد بزرگسال برآورد می گردد که باید در تنظیم رژیم برای نوجوانان ورزشکار در نظر گرفته شود.

عمل محرک ویژه غذا

سوختن  مواد مغذی در بدن خود نیاز به انرژی دارد که میزان آن بستگی دارد به :

- کار مکانیکی لوله گوارش

- ماهیت ماده مغذی وارد شده به دستگاه گوارش که به نام عمل محرک ویژه مواد مغذی مشهور است. عمل محرک ویژه برای پروتئین ها 30%، چربی ها 12% و کربوهیدرات کمتر از همه یعنی 6/5 می باشد.


کار و فعالیت

ورزشکاران باید توجه داشته باشند  که به تبع نوع ورزش، میزان فعالیت، تعداد دفعات انجام ورزش  به مقدار خاصی انرژی  نیاز دارند . در" موتور بدن انسان " راندمان تبدیل انرژی به کار 25% است. به عبارت دیگر از هر 4 کیلو کالری انرژی که به بدن می رسد یک کیلوکالری آن به کار تبدیل و 3 کیلوکالری دیگر برای گرم نگاه داشتن بدن مصرف می شود.

طبق پیشنهاد کریسترو روپینگ با درنظر گرفتن نوع فعالیت ورزشی، افزایش انرژی مورد نیاز بر حسب کیلوکالری در ساعت به شرح زیر می باشد:

دو میدانی :

      1- سرعت 1500

      2- نیمه استقامت 930

      3- استقامت 750

      4- ماراتون700

پرتاب وزنه یا دیسک 460
پرش ها    400
دوچرخه سواری :

      1- روی پیست 220

     2- همراه با مربی 350

     3- روی جاده 360

     4- روی جاده در مقابل باد600

     5 - با سرعت 700

     6- استقامت 450

پرش با نیزه 500
اسکی :

        1- استقامت 750

        2- سرعت 960

پاتیناژ:

       1- نمایشی 600

       2- سرعت 720

تنیس :

      1- انفرادی 800

      2- دونفره 350

بسکتبال 600

کشتی 900

بوکس 600

وزنه برداری 450

شمشیربازی 600

هندبال  500

راگبی   500

فوتبال400

واترپلو600

پینگ پونگ  360

قایق رانی  600

اسکیت  600

بدمینتون  450

کوهنوردی  600

جودو و کاراته  780

پیاده روی در جاده 360

در برف(5 کیلو متر در ساعت)  900

بالا رفتن از تپه   720

 تمام این اعداد تقریبی بوده و متوسط نیاز به انرژی را نشان می دهند چون شدت فعالیت باعث تغییر در میزان انرژی مصرفی می شود. اما بطور کل می توانیم فرض کنیم که:

- درفعالیت های سبک یا در فاصله بین دو رقابت، نیاز به انرژی در ساعت 75 تا 100 کیلو کالری است.

- در فعالیت های متوسط( به عنوان مثال، هنگام تمرین) نیاز به انرژی 100 تا 300 کیلوکالری می باشد.

- در فعالیت های سنگین( رقابتهای سنگین: مانند واترپلو، اسکی) نیاز به انرژی بیش از 500 کیلوکالری است.

اصولاً هر نوع فعالیت ورزشی که انجام گیرد نیاز به نیروی ماهیچه ای دارد( چه ورزش های استقامتی، چه قدرتی و سرعتی). بنابراین لازم است که ماهیچه ها به خوبی تمرین داشته ونیروی لازم برای این اعمال به آن ها برسد به دنبال ورزش، بسیاری اعمال فیزیکی و شیمیایی پیچیده در بدن انجام می شود و برای انجام هر کدام از این تغییرات، انرژی کافی و مواد مغذی لازم است.

برای مثال یک دونده ماران با رکورد 2 ساعت و 10 دقیقه، بین 50 تا 60 هزار گام در طی مسابقه خود، بدون یک لحظه استراحت برمی دارد و مسلم است که انرژی مورد نیاز برای این فعالیت، از بدن و ذخیره موجود در آن، فراهم می شود ولی آیا میدانید این انرژی چگونه در بدن تأمین می شود؟

شما دوست ورزشکار برای محاسبه انرژی مورد نیازتان ابتدا وزن معمولتان را  با کم کردن عدد 100 از قدتان  به دست  آورید:

وزن معمول بدن( به کیلوگرم)= 100- قد به سانتی متر.

برای یافتن وزن ایده آل باید 10 تا 15 درصد از این عدد، کم کرد:

وزن ایده آل =(15 یا 16 درصد ضرب در وزن معمول)- وزن معمول .

به طور مثال مردی با قد 180 سانتی متر، باید دارای وزن معمولی 80 و وزن ایده آل 72 کیلوگرم باشد.

 وبرای به دست آوردن کالری مورد نیاز روزانه، وزن معمول یا عادی به دست آمده را بر حسب فعالیت روزانه در اعداد 32، 37، 40 یا 50 ضرب می کنیم.

1- کالری مورد نیاز افراد با کار سبک( فعالیت روزانه)= 32 ضربدر وزن عادی.

2- کالری مورد نیاز افراد با فعالیت متوسط( ورزش های متوسط) =37 ضربدر وزن عادی.

3- کالری مورد نیاز افراد با فعالیت سنگین( کار بدنی زیاد و ورزش سنگین و حرفه ای) =40-50 ضربدر وزن عادی.

 به طور مثال  فردی با وزن معمول 80 کیلوگرم با کار سنگین و ورزش  روزانه  سنگین و حرفه ای، نیاز او به کالری عبارت است از:

کیلوکالری 4000=50 ضربدر 80.

3200=40 ضربدر 80.

یعنی 3200 تا 4000 کیلوکالری انرژی برای تأمین نیاز روازنه او لازم است.

در بعضی کتاب ها، از ژول به جای کیلو کالری صحبت می شود. برای محاسبه ژول، کیلو کالری را در عدد 2/4 ضرب کنید تا عدد ژول به دست آید، به طور مثال ژول 16800=2/4 ضربدر 4000 کیلوکالری.

 پس شما برای محاسبه انرژی مورد نیازتان آموختید چگونه وزن مناسبتان را محاسبه کنید و انرژی فعالیت روزانه را بر اساس آن بدست آورید و انرژی صرف شده در ورزش را به آن اضافه کنید.


منبع:سازمان فنی و حرفه ای آذربایجانشرقی


کلید واژه: سفر با دوچرخه، سفر با دوچرخه به دور دنیا، ایرانگردی با دوچرخه، سایکل توریست دوچرخه سواری، مسافرت با دوچرخه، دور دنیا با دوچرخه، دور ایران با دوچرخه، دور اروپا با دوچرخه، دوچرخه سواران، گردشگری با دوچرخه، طبیعت گردی با دوچرخه، دوچرخه سواری در طبیعت

!لطفاْ نظر یادتون نره!

رشته های دوچرخه سواری

رشته های دوچرخه سواری

در اینجا به مدلهای رایج دوچرخه اشاره می کنم و سپس به مدلهای خاص دوچرخه کوهستان که برای همان رشته طراحی شده و مورد استفاده علاقه مندان این رشته قرار می گیرد .

1- دوچرخه شهری:

دوچرخه شهری قدیمی اکثراً ساخت هندوستان بودند و با مارک های مشهور شیر خوابیده یا دو شیر و ... شناخته می شدند.

دوچرخه شهری از انواع رایجی است که در گذشته بوده و هم اکنون در بسیاری از شهرها مورد استفاده قرار می گیرد (مشهور به دوچرخه لحاف دوزی ) به خصوص در یزد و اصفهان و شمال و . . . البته مدلهای جدید آنها بسیار شبیه دوچرخه کوهستان بوده از خصوصیات این دوچرخه ها بدون دنده بودن آنها  است که استفاده از آنها را در خیابانهای بدون شیب امکان پذیر می سازد البته افرادی هستند که مسیر های شیبدار را هم از آن استفاده می کنند ولی زور بازو و انرژی فراوان می طلبد . از دیگر خصوصیات این دوچرخه ها داشتن گلگیر جهت آبهای جاری در خیابانها و باران می باشد و یا سبد بر روی دوچرخه و زین پهن و بزرگ که همگی اینها می تواند باعث سنگین شدن دوچرخه شود . در مدلهای جدید از دنده استفاده شده که برای شهرهای کوهستانی با توجه به شیب دار بودن شهر مدل بدون دنده توصیه نمی شود .


2- دوچرخه های توریستی و هایبرید(Hybrid):

این دوچرخه ها ما بین کورسی و کوهستان می باشد به طوری که لاستیک آنها کمی از کورسی کلفتر و از کوهستان نازکتر و دارای عاج کمتر به جهت کاهش اصطکاک با جاده می باشد . در مدلهای توریستی در جلو و عقب دارای کیف و گلگیر می باشد . فرمان و سیستم دنده  آنها نزدیک به دوچرخه کوهستان می باشد . این دوچرخه ها برای جادهای آسفالت فوق العاده می باشد و به گونه ای طراحی شده که در جاده های خاکی بدون سنگلاخ و شیب هم بتوان استفاده کرد . برای افرادی که علاقه مند به رکاب زدن طولانی می باشند و علاقه ای  به رکاب زدن در جادهای خاکی ندارند این مدل ها فوق العاده هستند به خصوص برای دور به دنیا یا اروپا  با دوچرخه از این مدلها باید استفاده کرد .

 

3- دوچرخه های کورسی (جاده یا مسابقه ای):

 

 این مدل دوچرخه به سبب نازکی لاستیکها که اصطکاک با زمین  را کم می کند  و فرمان پائین که اصطکاک با هوا و باد کم می کند  به سبب فرم قرار گرفتن دوچرخه سوار که خم می شود . مناسب جاده های آسفالت می باشد که به راحتی سرعت گرفته و می تواند به سرعت از مکانی به مکان دیگر بروید البته باید مراقب شیار و شکافها و چاله های موجود در جاده باشید ( که در ایران این چاله ها کم نیستند) زیرا در اثر کوچکترین شکاف جاده طوقه های این چرخها ضربه دیده و کج می شود . مسابقات زیادی هر ساله در دنیا برگزار می گردد که مشهور ترین آنها "تور دو فرانس"  است که قهرمان افسانه ای آن لانس آرمسترانگ می باشد . در ایران نیز به سبب مدال آوری این رشته در عرصه بین الملل به آن بیش از دوچرخه کوهستان بها داده می شود به طوری که بیشتر برنامه های فدراسیون دوچرخه سواری مربوط به کورسی می شود و دوستان و جوانان علاقه مند به کسب مقام گاه از دوچرخه کوهستان به سمت این رشته می روند .


4- دوچرخه های  BMX:

 

   این دوچرخه ها برای حرکات نمایشی استفاده می شود جهت پرش از پله ها و موانع در شهرها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد از خصوصیات این دوچرخه ها این است که از لحاظ سایز به دوچرخه بچه گانه شبیه است طوقهای کوچک و پر پره و بسیار مقاوم از نکات برجسته این دوچرخه ها است .

همچنین  لاستیکش با عاج و مقاومت خاص می باشد. این دوچرخه ها  بدون دنده و تک سرعته و زین آن بسیار پائین می باشد تا در حرکات اکروباتیکی بتوان بهتر کنترل کرد . همچنین دارای ترمزهای خاص تا بتوانند حرکات نمایشی بهتری را انجام دهند و دارای محلی برای قرار دادن پا در دو طرف توپی های چرخ جلو و عقب می باشند تا به هنگام انجام حرکات نمایشی فرد از آنها بهره بگیرد .از دیگر خصوصیات آنها این است که تنه آن عموما از آلیاژ کرومولی Cr-Mo ساخته شده است و دارای قامه های بلند نسبت به تنه و پدالهای پهن و فرمان خاص می باشد .همچنین دارای سیستم فنر بندی هم نیستند و تنه خشک باعث رسیدن به سرعت بالاتر در پیست و حرکات نمایشی می شود .  این رشته سابقه طولانی حتی قبل از دوچرخه کوهستان را دارد .


5- دوچرخه های کوهستان (MTB):

دارای ۴ مدل مشهور می باشد که این دوچرخه ها دارای لاستیک زخیم و عاجدار می باشند که باعث بالا رفتن اصطکاک با زمین و حرکت بهتر در محیطهای کوهستانی شده و فرمان صاف که سبب کنترل بهتر و کمک فنر که ضربه ها را بگیرد و دنده های زیاد که بتواند در شیب های تند با کمک آن بالا برویم و ترمزهای مقاوم که در سراشیبی های کوهستان عملکرد خوبی داشته باشد.

 

1-5- کراس کانتری( XC ):

  این رشته به سربالائی رو بودن مشهور است و جز یکی از پر طرفدارارترین مدلها دوچرخه کوهستان می باشد از ویژگیهای منحصر به فرد آنها سبکی و دارا بودن کمک فنر در جلو دوچرخه و زین باریک و دنده های زیاد می باشد که به راحتی شیبها را طی کرده و زین باریک در مسافتهای طولانی موجب اذیت فرد نشود و کمک جلو ضربها را بگیرد البته کمک وسط سبب اتلاف انرژی فرد در سریالای می شود  ولی برای سر پائین فوق العاده است به تازی کمکهای وسطی آمده که قابلیت قفل شدن دارد که می توان در سربالائی قفل و در سرپائینی باز کرد ولی قیمتش کمتر از صد هزار تومان نمی باشد . این مدل کاربردهای شهری نیز داشته و می توان در شهر برای انجام کارها و روزهای تعطیل  در کوهستان  استفاده کنیم . به تازگی ترمزهای دیسک سبک نیز برای آنها طراحی شده تا بعد از هر صعود برای فرود بتوان از سر پایئنی لذت بیشتر ی برد  ، البته دیسک روغنی هم سبکتر و دارای عملکرد قوی تر از ترمزهای دیسک سیمی  آن می باشد .


2-5- دانهیل ( DH ) :

 

این رشته به سرپاینی رو بودن مشهور است و ویژگیها خاص دوچرخه های این رشته مقاوم بودن و در نتیجه سنگین بودن آنها است که در سراشیبی ها کنترل آن به سبب سبک بودن از دست فرد خارج نشود و  ترمزها قوی دیسک روغن که سریع متوقف شود و لاستیکها پهن که سطح اصطکاک بالا برود و معمولا تک طبق می باشد چون جهت بالا رفتن طراحی نشده و کمک در وسط دوچرخه و جلو دوچرخه با قابلیت بازی بالا که در فرودها چند متری قابلیت داشته باشد و از همه مهمتر تنه محکم که بر اثر سرعت بالا و فرودها چند متری نشکند . با این دوچرخه ها از سر بالای نمی توان بالا رفت و باید پیاده یا با ماشین به بالای کوه رفته و لذت سرعت در سرپاینی ها و عبور از موانع و سنگلاخها را ببرید . این رشته برای کسانی که جسارت بالا داشته و عشق سرعت و یا حضور در مسابقات را دارند مناسب است و در سرعت به اسکی شبیه می باشد البته لباسها ی خاص خود را دارد که به سبب زمین خوردن فرد آسیب نبیند . به سبب استحکام کلی ای دوچرخه ها باید از جنسها مرغوب استفاده شده باشد بنابراین قیمت بالای دارند از هشتصد هزار تومان به بالاتا ۴ یا ۶ میلیون تومان هم می رسد.


3-5- فری راید (Freeride ):

 

ما بین کراس کانتری و دانهیل است و مناسب تورها و گشت گذار در طبیعت دارای هر دو کمک فنر در جلو وسط دوچرخه می باشد و وزنی کمی سنگین تر از کراس کانتری می باشد . و کاربردهای دو مدل را به طور متوسط دارا می باشد .


4-5- دوچرخه های تریال ( TRIAL ):

 

این رشته هم تلفیقی از دوچرخه کوهستان با دوچرخه BMX به وجود آمده و علاقه مندان می توانند  با دوچرخه تریال حرکات نمایشی در محیط کوهستان و شهر را تجربه کنند . در تریال اصل بر تعادل است .  در این رشته دوچرخه سوار بیشتر با انجام حرکات تعادلی و جفت کشیدن ها ، دو چرخه را از روی یک مانع به روی مانعی دیگر می پراند. این موانع هم می توانند مصنوعی باشند مثل محیط های شهری و پارکها و هم طبیعی مثل صخره ها .عموما حرکات اکروباتیکی و پرشهای خیلی خاص و حرکات تعادلی به مانند ثبت رکود بالا رفتن از ۷۴۷ پله به علت طراحی خاص دوچرخه تریال تنها به این دوچرخه امکان پذیر است و نمی توان با BMX  آنرا انجام دهید .

 از دیگر خصوصیاتش توانایی رکاب زدن در سربالای را دارا می باشند و می توانند از مزایای یک دوچرخه کوهستان به مانند سیستم دنده و ترمز دیسک و کمک فنر و غیره به خوبی بهره ببرند .

به علت رسیدن به تعادل مطلوب ، تنه این دوچرخه ها کوتاه ودارای شیب تنه زیاد بوده که از نشانه های بارزشان می باشد و همچنین باید دارای استحکام قابل قبول برای انجام حرکات نمایشی را داشته باشند . تعداد پره های چرخ در این دوچرخه ها زیاد بوده تا در پرشها آسیب نبیند ، لاستیکها نیز باید تحمل پرشها و حرکات نمایشی را داشته باشند. بیشتر اوقات چون دوچرخه سوار از زین استفاده نمی کند و به جهت عدم مزاحمت  زین و لوله زین را حذف می کنند .


امیدوارم تا حدی سؤالات دوستان در مورد دوچرخه حل شده باشه


منبع:هیات دوچرخه سواری استان قزوین



کلید واژه: سفر با دوچرخه، سفر با دوچرخه به دور دنیا، ایرانگردی با دوچرخه، سایکل توریست دوچرخه سواری، مسافرت با دوچرخه، دور دنیا با دوچرخه، دور ایران با دوچرخه، دور اروپا با دوچرخه، دوچرخه سواران، گردشگری با دوچرخه، طبیعت گردی با دوچرخه، دوچرخه سواری در طبیعت

نظر یادتون نره!

راهنمایی برای خرید دوچرخه

اکثر مردم به فروشگاه دوچرخه می روند و هنگامی که فروشنده  میگه مثلا این دوچرخه بهترینه همونو می خرن که در اکثر مواقع دوچرخه خریداری شده مطابق میل خریدارش نیست. در اینجا چند روش و مرحله برای خرید یک دوچرخه مورد نظر شما ارائه می شود:

1- تصمیم بگیرید که چه جور دوچرخه سواری می خواهید انجام بدید. می خواهید در شهر دوچرخه برونید یا دوچرخه سواری تریل انجام بدید؟ می خواهید دوچرخه سواری سریع انجام بدید یا دوچرخه سواری آهسته ، نرم و راحت؟

2- مناسب بودن دوچرخه همه چیز است. اگر دوچرخه کاملا مناسب شما نباشه ، موقع راندن دوچرخه اذیت می شین و اصلا دلتون نمی خواد که دوچرخه سواری کنید. موقع خرید مطمئن باشید که چندین سایز رو برای بهترین حالت راحتی امتحان کنید. آیا شما زیاد روی دوچرخه خم می شوید؟ وقتی از زین پیاده می شید و روی زمین می ایستید لوله بالای تنه رو می تونید به صورت ایستاده لمس کنید؟ آیا کاربرد قطعات روی فرمان آسان و در دسترس است؟ به یاد داشته باشید که در اینجا وسایل زیادی میتونه توسط دوچرخه سوار جا داده بشه. ولی سایز تنه ثابته.

3- به فروشگاه های زیادی سر بزنید. روی انواع دوچرخه ها بنشینید و حتی الامکان برونید. اگر شما دوچرخه سوار تریل هستید مطمئن باشید که به انواع کراس کانتری ، هیبرید و حتی دوچرخه کوهستان هم توجه کرده باشید. جستجوی خودتان رو تنها به یک یا دو فروشگاه دوچرخه محدود نکنید. حال آنکه فروشنده ها، دوچرخه هایی با مارکهای مشهور و خدمات پس از فروش عالی پیشنهاد  می کنند ، دوچرخه های آنها از نظر قیمت  گرانترند چون قطعات ، سرویس  و نصب و اطلاعات  حرفه ای تری در اختیار شما قرار می دهند. هر ریال یک قیمت زیاد با ارزش است!

4- تصمیم گیری برای یک سایز تنه مناسب، به هنگام نشستن بر روی دوچرخه های زیاد و با نشستن احساس راحتی بکنید. این امر شامل فاصله از زین تا زمین و زاویه تکیه برای تسلط بر فرمان دوچرخه است. فروشنده  شما رو برای سایز مناسب راهنمایی می کنه ولی تنها راه برای گفتن حقیقت راندن دوچرخه است.

5- تصمیم گیری برای مقدار پولی  که شما برای خرید دوچرخه کنار گذاشته اید. در اینجا لازم نیست به دوچرخه های گرانقیمت نگاه کنید در حالی که قصد خرید دوچرخه ارزانتری در سر دارید. همچنین سعی کنید لوازم و قطعاتی که ممکن است بعدا به درد بخورند مانند باربند، گل گیر، یا کرونومتر رو همراه با دوچرخه بخرید. چرا که قیمت این وسایل در حین خرید دوچرخه ارزانتر از مواقع عادی درمیاد.

6- مقایسه قطعات یک دوچرخه با نوع دیگر. این راهی است که ممکن است جستجوی کمی طلب بکنه ولی خیلی باارزشه. ترکیب قطعات معمولا ارزش دوچرخه رو بالا می برند. عدم سازش قطعات مهم ترین هدف این مرحله است. Shimano, Campagnolo, SRAM قطعات مشهوری هستند که روی اکثر دوچرخه ها دیده می شه. برای این منظور دقت کنید که حداقل قطعاتی که بیشتر با هم درگیر هستند از یک رده مارک باشند. برای اطلاعات بیشتر به ادامه مطلب رجوع کنید.

7- انتخاب اینکه دوچرخه سبک می خواهید یا نه؟ دوچرخه های آلومینیومی بسیار عالی هستند وقتی که سبکتر هم باشند. ولی اگر می خواهید که کمی از پولتان را برای خودتون نگه دارید دوچرخه های کرومولی (آلیاژی) بگیرید.

8-  آگاهی کامل  از مزایا و نکات مثبت  هر مدل.

9- و در نهایت تصمیم گرفتن برای خرید.

این عکس یک دوچرخه تریل:



کلید واژه: سفر با دوچرخه، سفر با دوچرخه به دور دنیا، ایرانگردی با دوچرخه، سایکل توریست دوچرخه سواری، مسافرت با دوچرخه، دور دنیا با دوچرخه، دور ایران با دوچرخه، دور اروپا با دوچرخه، دوچرخه سواران، گردشگری با دوچرخه، طبیعت گردی با دوچرخه، دوچرخه سواری در طبیعت

ادامه مطلب ...