گرمازدگی و راه های درمان آن

گرمازدگی


به هم خوردن تعادل در مکانیسم های تنظیمی گرمای بدن ، گرمازدگی نامیده می شود . تولید گرما در بدن بعلت افزایش شدید حرارت محیط و ناتوانی در دفع حرارت ایجاد شده و به این ترتیب باعث گرمازدگی می شود .

گرمازدگی به دو دسته تقسیم می شود :

الف) کلاسیک یا non exertional

ب) فعالیتی یا exertional

فرم کلاسیک بیشتر در سنین بالا و در بیماران قلبی عروقی ، بیماریهای مزمن ، بیماریهای روانی ، معلولان ، افراد چاق ، افرادی که به هر دلیل دچار کاهش آب بدن شده اند ، افراد الکلی و استفاده کنندگان از بعضی داروها ( آرامبخش و خواب آور ، آنتی کولینرژیک ، آنتی هیستامین و داورهای مدر ) پس از چند روز تماس با هوای گرم که امکان تهویه مناسب محیط هم نباشد اتفاق می افتد.

فرم فعالیتی در سنین پائین تر و به دنبال فعالیتها و ورزشهای سنگین در آب و هوای گرم ( مانند کسانی که مسافت زیادی می دوند ، بازیکنان فوتبال ) و در شرایط کمبود آب بدن ( دهیدراتاسیون ) اتفاق می افتد .

بطور کلی گرمازدگی در بالای ۵۰ سال و بیشتر در فصول گرم و مرطوب اتفاق می افتد که دمای مرکزی بدن به بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد می رسد .

علائم :

فرد گرمازده اغلب خسته و گیج می شود و ممکن است دچار برخی علائم از قبیل سردرد ، گرفتگی عضلات ، پوست خشک و داغ ، تهوع یا استفراغ ، سنکوپ ، تشنج ، اختلالات ریتم قلب ، اختلال تکلم ، افت فشار خون ( به دلیل دهیدراسیون و اتساع عروق محیطی ) ، رنگ پریدگی ، نبض ضعیف ، هذیان ، کاهش حجم ادرار و در موارد پیشرفته عدم هوشیاری شود که در صورت عدم رسیدگی به بیمار می تواند کشنده باشد .

عوارض : در صورت عدم تشخیص یا انجام ندادن مراقبت های لازم ، احتمال بروز عوارض و حتی مرگ و میر در این افراد بالاست . وقتی که دمای مرکزی بدن از ۴۱ درجه سانتیگراد بالاتر می رود و در مواردی که گرمازدگی شدید است ، علیرغم انجام اقدامات تشخیصی و درمانی به دلیل شدت صدمات بافتی و عوارضی مانند : نارسایی کلیه ، مشکلات تنفسی ، عوارض مغزی ، عوارض قلبی - عروقی ، شوک و اختلالات انعقادی ، عوارض کبدی و گوارشی و اختلالات الکترولیتی مرگ و میر روی می دهد .

اقدامات اولیه :

·         جهت کمک به فردی که دچار گرمازدگی شده است ،‌ باید وی را به مکانی خنک مثل زیرسایه بان یا اتاق برده ، لباس های وی را از بدن خارج نمود .

·         بیمار باید استراحت کرده ودر صورت لزوم از پنکه برای خنک کردن او استفاده شود . به هنگام ضرورت باید از اکسیژن استفاده شود و سریعاً به پزشک مراجعه شود . تجویز سرم وریدی برای رفع دهیدراتاسیون و اختلالات الکترولیتی به وجود آمده لازم است .

·         در موارد شدید بیمار را باید در بیمارستان بستری کرد .

·         استحمام با آب سرد ممکن است سبب شوک و مرگ بیمارشود ، لذا بهتر است با آبی که ۲ تا ۳ درجه خنک تر از دمای بدن بیمار باشد بیمار را خنک کرد تا وقتی که دمای بدن او به ۳۹ درجه سانتیگراد برسد .

·         برای خنک کردن فرد گرمازده یک ملحقه نازک مرطوب روی بدن وی کشیده و هر چند دقیقه یکبار ملحفه را مرطوب کرده تا بتدریج بدنش خنک شود . باید به بیمار مایعات خنک خورانده شود تا دمای بدن وی به حدود دمای طبیعی برسد . مرطوب کردن محلفه و بدن را باید ادامه داد و پس از انجام کمک های اولیه باید فرد مصدوم را به مرکز فوریت های پزشکی رساند .

راههای پیشگیری از گرمازدگی :

1- از پوشیدن لباسهای ضخیم و غیرقابل نفود در فصول گرما که مانع تبخیر عرق و دفع گرما می شود ، خودداری کرد .

2- هنگام فعالیت شدید بدنی به قدر کافی مایعات نوشید .

3- بطور کلی ، باید از فعالیت شدید در آب و هوای گرم و به ویژه مرطوب اجتناب کرد . اگر هوا گرم و خشک باشد و تهویه کافی هم وجود داشته باشد بهتر از هوای گرم و مرطوب می باشد. در صورت اجبار برای فعالیت بدنی در مناطق گرم و مرطوب ، فعالیت بدنی را به تدریج طی ۳ تا ۴ هفته جهت عادت کردن بدن به گرما ، افزایش دهید .

4- در فعالیت های ورزشی گروهی ، گرمازده شدن یکی از افراد به معنای در خطر بودن دیگران است و باید اقدامات احتیاطی را برای بقیه افراد در نظر داشت .

5- بیماریهای همراه و زمینه ساز گرمازدگی باید درمان شوند تا آستانه تحمل فرد بالا برود .

6- داروهائی که فرد را مستعد گرمازدگی می کند باید با نظر پزشک معالج با داروهای دیگری جایگزین شود یا به طرز مناسب از آنها استفاده شود .

 


منبع: پایگاه اینترنتی امدادگران ایران

زخم ها و راه های درمان

با درود فراوان خدمت دوستان و همراهان گرامی.

از اونجایی که زخمی شدن به انواع مختلف در حین دوچرخه سواری برای دوچرخه سواران میتونه پیش بیاد، به همین جهت تصمیم گرفتم مطلبی با این موضوع و راه های درمانش براتون آپ کنم. امیدوارم که مورد توجه قرار بگیره.


انواع زخم:


زخم ها نیز مانند خونریزی ها به دو دسته تقسیم می شوند :

1- زخم بسته: در اثرجراحات زیر جلدی ایجاد می شود ولی پوست پاره نشده و هیچ خونی مشاهده نمی گردد.

2-زخم باز: به جراحتی در پوست گفته می شود که موجب خونریزی خارجی می گردد.

زخم باز شش نوع دارد:

1- خراشیدگی: ازکشیده شدن پوست بر روی یک سطح خشن ایجاد شده و عموماً منجر به عفونت و خونریزی پوست می گردد. در این نوع زخم به دلیل آسیب دیدن نوک اعصاب، مصدوم درد شدیدی را حس می کند .

2- بریدگی ها: به زخم هایی که دارای لبه ی صاف بوده و در اثر برخورد با اجسام تیز و برنده (چاقو، تیغ یا شیشه ) ایجاد می شود. این نوع زخم شایع ترین نوع زخم باز است. دراین حالت معمولاً علاوه بر پوست، بافت های زیر آن نیز دچار صدمه می شود.

3- پاره شدگی: به زخم هایی که در اثر برخورد اجسام کند ایجاد شده و دارای لبه های کنگره کنگره و پاره شده می باشد که به اصطلاح "پارگی" اطلاق می گردد.

4- سوراخ شدگی: زخم کوچکی است که در اثر فرورفتن اجسام بلند و نوک تیز (خنجر، میخ، درفش و پیچ گوشتی) در پوست ایجاد شده و علیرغم ظاهر خوش خیم و کوچک به دلیل آسیب دیدن بافت های عمقی مثل اعصاب و عروق و خطر بالای عفونت احتیاج به مراقبت خاص و معاینه توسط پزشک دارد.

5- کنده شدگی: دراین حالت معمولاًقسمت آسیب دیده ی پوست وبافت های زیرآن براثر صدمه ی وارده از محل اصلی خود جدا شده ویا توسط قطعه ای از پوست به محل خود متصل می باشد .

6- قطع عضو : گاهی شدت آسیب وارده به بدن تا حدی زیاد است که منجر به قطع عضو می شود. معمولاً پس از قطع شدن یک عضو خونریزی شدیدی از آن محل رخ می دهد که ممکن است باعث از دست رفتن مقدار زیادی خون از بدن و حتی مرگ مصدوم گردد.

در این موارد تلاش برای مهار خونریزی از مهم ترین وظایف امدادگر است.

اقدامات لازم جهت حفظ و نگهداری عضو قطع شده :

1- عضو قطع شده را در بین یک گاز استریل (یا هر پوشش تمیز در دسترس دیگر) بپیچید و آن را با سرم شستشو 0/9 خیس کنید.


2- عضو در داخل گاز را، داخل کیسه ی فریزر قرار داده و سر آن را گره بزنید.

3- کیسه فریزر را در یک کیسه ی بزرگ تر حاوی یخ قرار داده و سر آن را محکم ببندید.

4- عضو قطع شده را همراه مصدوم به بیمارستان انتقال دهید.

باقی ماندن جسم خارجی در بدن:

گاهی یک جسم خارجی مثل گلوله، میله، مفتول، چاقو و ...، در داخل زخم باقی می ماند. در چنین مواقعی به هیچ وجه اقدام به خارج کردن جسم خارجی نمی کنیم و فقط با انجام یک پانسمان مناسب جسم را کاملاً در محل خود ثابت (فیکس) می نماییم.

خون دماغ:

خون دماغ نسبتاً شایع بوده و بر اثر مواردی چون دست کاری بینی، ضربه، افزایش فشارخون و...، ایجاد می گردد. برای کنترل خون دماغ، مصدوم را درحالت نشسته و به صورتی که سر وی کمی به جلو خم شده باشد قرار دهید .

درصورتی که مشکوک به شکستگی بینی نیستید پره های بینی را بین دو انگشت شست و اشاره گرفته و محکم فشار دهید.

این کار را باید به طور مداوم و برای حدود 5 الی 8 دقیقه و حتی گاهی بیشتر نیز ادامه دهید. دراغلب موارد این روش باعث کنترل خونریزی خواهد شد. به بیمار توصیه کنید تا پس ازکنترل خونریزی ازدستکاری بینی یا فین کردن شدید و با فشارخودداری کرده و درصورت لزوم به پزشک مراجعه کند.

نکته !!

الف) از خم کردن سر مصدوم به عقب خودداری کنید، چون این کار باعث میشود تا خون از پشت بینی به سمت حلق مصدوم جریان یافته و سپس وارد راه های هوایی یا معده وی گردد.

ب) درصورت شک به شکستگی بینی، تنها یک گاز استریل بر روی بینی قرار داده و مصدوم را به مراکز درمانی منتقل کنید. دراین حالت از اعمال فشار بر روی پره های بینی خودداری کنید.


منبع: انجمن دوچرخه سواری bike20.ir

ضربان سنج قلب (Heart Rate Monitor)

ضربان سنج قلب (Heart Rate Monitor):

به جز داشتن یک دوچرخه خوب، داشتن یک H.R.M نیز به شما توصیه می شه. چرا؟
برای اینکه با داشتن یک ضربان سنج به قلب فشار نمیاد و عضلات چنگ نمیشه و می تونید وزن خودتون رو هم کاهش بدید (چرا که یک کیلو وزن کمتر یعنی یک کیلو بار کمتر به همراه کشیدن) و در کل در محدوده تعیین شده که در زیر آورده شده کمتر خسته شده و لذت بیشتری می برید.

هر فرد، حداکثر ضربان قلبی داره که در تمرینها نباید میزان ضربان فرد از آن حد بالاتر بره. برای بدست آوردن حداکثر ضربان قلب از فرمول زیر استفاده کنید:

حداکثر ضربان قلب مردان: (4 + 0.11 * وزن شخص ) - نصف سن - 210

حداکثر ضربان قلب زنـان: ( 0.11 * وزن شخص ) - نصف سن - 210

محدوده های ضربانی (Heart Rate Zones):

بدن شما در محدوده های زیر،  ATP (آدنوزین تری فسفات) را با سرعتهای مختلف به عضلات شما می رسونه.

محدوده 50% تا 65%: این محدوده مناسب افراد تازه کار بوده و با قرار داشتن در این محدوده فرد خسته نمی شه و بدن برای تامین انرژی عضلات، چربی می سوزونه و بهترین محدوده برای کاهش وزن می باشد. اگر می بینید که با تمرینات سخت و ضربان بالا، کاهش وزن ندارید، فشار تمرین رو کاهش بدید. مثلا در پیاده روی، قدم زدن تند بهتر از دویدن،باعث کاهش وزن میشه.

محدوده 65% تا 80%: محدوده هوازی است و بدن شما هم چربی و هم کربوهیدرات (قند) می سوزونه و بیشتر زمان دوچرخه سواری در این محدوده قرار داره.

محدوده بالای 80%: محدوده بی هوازی است. به این معنی که ریه شما قادر نیست اکسیژن کافی را به عضلات شما برسونه و بدن شما در فرآیند تولید انرژی، اسید لاکتیک می سازه که احساس سوزش در عضلات رو به فرد میده و بیش از چند دقیقه نمی توان در این وضیعت دوام آورد. چرا که عضلات شما پر از اسید لاکتیک شده و ناگهان عضلات شما می گیره. البته با تمرین میشه میزان تحمل بدن را به این حالت بالا برد و فرد میتونه در مسابقات بهتر دوام بیاره با توجه به اینکه استرس مسابقه یا پائین بودن سر به خودی خود ضربان قلب رو بالا می برند.

ضربان سنجها دارای مدلهای مختلفی هستند. در ظاهر یک ساعت مچی است که برخی از آنها از همان مچ دست ضربان رو می گیرن ولی برای دقیق تر بودن یک فرستنده به نیز به دور سینه بسته میشه که هم دقیق تره و هم میشه ساعت مچی رو به فرمان ببندید تا جلو چشمتون باشه و کنترل بهتری داشته باشید. این ضربان سنجها قابلیت ثبت حداکثر و میانگین ضربان و کالری مصرف شده یک برنامه تمرینی رو دارند و برخی هم ارتفاع سنج یا دور پا را اندازه میگیرن که بسته به امکانات، از 4 کاره تا 16 کاره و بیشتر رو دارا می باشند . این کارائی ها سبب تغییر قیمت میشه . مدلهای مشهور polar یا sigma sport یا cateye هستند. البته مدلهای چینی و تایوانی هم هستند که قیمت پائین تری دارند .

منبع: تاپیک دوچرخه سایت www.tt.tuningtalk.com